Search results

חנה ברג, אישה ישראלית המתארת את עצמה כ“דיפלומט לזכויות האדם” חברה בארגון מחסום ווטש, בילתה עשרות שנים בצפייה לדברים הקורים לפלסטינים במעברי גבול, והמסקנה—במילה אחת—“הפיכה ללא אנושי,” היא אומרת.

أمضتْ حنا باراج، وهي امرأةٌ إسرائيليةٌ تصف نفسها بأنّها "دبلوماسيّةٌ في مجالِ حقوقِ الإنسان" وتعملُ لصالحِ منظمةِ ماخسوم ووتش، عقوداً في مراقبةِ ما يحدثُ للفلسطينيين عند نقاطِ التفتيش، وتقولُ - باختصار- "الوضعُ لاإنسانيٌّ".

Hanna Barag, una israelí que se autodenomina “diplomática de los derechos humanos” para la organización Machsom Watch, lleva décadas observando lo que viven los palestinos en los puestos de control. Y es —en una palabra— “deshumanizante”, asegura.

Die Israelin Hanna Barag nennt sich selbst „Menschenrechtsdiplomatin" und arbeitet für die Organisation Machsom Watch. Sie beobachtet seit Jahrzehnten, wie die palästinensische Bevölkerung an den Checkpoints behandelt wird, und nennt es – schlicht in einem Wort – „entmenschlichend".

Hanna Barag, une Israélienne qui se décrit comme une «diplomate des droits de la personne», observe depuis plusieurs décennies ce que subissent les Palestinien-ne-s qui passent par les points de contrôle. Pour cette membre de l’organisation Machsom Watch, en un mot, c’est «déshumanisant».

Hanna Barag, an Israeli woman who has described herself as a “human rights diplomat” for the organization Machsom Watch, has spent decades observing what happens to Palestinians at checkpoints, and it’s—in a word—“de-humanizing,” she says.

Mientras continuaban las operaciones de búsqueda y rescate en Turquía y Siria tras el fuerte terremoto, las iglesias se movilizaron para ofrecer ayuda humanitaria y oraciones.

Nach einem schweren Erdbeben gehen die Such- und Rettungsarbeiten in der Türkei und in Syrien weiter. Kirchen engagieren sich für humanitäre Hilfe und beten.

Au lendemain du violent séisme qui a frappé la Turquie et la Syrie, les Églises se mobilisent pour offrir prières et aide humanitaire tandis que les opérations de secours se poursuivent.

As search-and-rescue continued in Turkey and Syria following a massive earthquake, churches mobilized to offer humanitarian aid and prayers.

A group of Ecumenical Accompaniers completed their service in Palestine and Israel, handing their ministry over to the next wave, and celebrating the Week of Prayer for Christian Unity at the same time.

في عامِ 1919، أستقدم السير رونالد هنري أمهيرست ستورز، الحاكمُ العسكريُّ للقدس آنذاك، ثلاثَ عائلاتٍ أرمنيّة -عائلة باليان، كركشيان، وأوهانسيان- إلى القدس لتجديدِ بلاطِ قبّة الصخرة العائدِ إلى القرنِ السادسِ عشر في المسجدِ الأقصى.

בשנת 1919 הזמין המושל הצבאי של ירושלים, סר רונלד הנרי אמהרסט סטורס (Ronald Henry Amherst Storrs) שלוש משפחות ארמניות של אמני אריחים – באליאן (Balian), קרשקשיאן (Karakeshian) ואוהנסיאן (Ohanessian ) – לירושלים, כדי לשחזור ושיפוץ האריחים המפארים את כיפת הסלע במסגד  אל-אקצא, אשר צוירו במאה ה-16

En 1919, Sir Ronald Henry Amherst Storrs, entonces gobernador militar de Jerusalén, trajo a Jerusalén a tres familias armenias —las familias Balian, Karakeshian y Ohanessian— para renovar los mosaicos del siglo XVI de la Cúpula de la Roca de la mezquita de Al-Aqsa.

1919 hat Sir Ronald Henry Amherst Storrs, der damalige Militärgouverneur von Jerusalem, die drei armenischen Familien Balian, Krarakeshian und Ohanessian nach Jerusalem geholt, um die aus dem 16. Jahrhundert stammenden Fliesenornamente des Felsendoms in der al-Aqsa-Moschee zu restaurieren.

En 1919, Sir Ronald Henry Amherst Storrs, gouverneur militaire de Jérusalem à l’époque, y fait venir trois familles arméniennes — les familles Balian, Karakeshian et Ohanessian — pour rénover les carreaux datant du XVI^e siècle du Dôme du Rocher sur l’esplanade des Mosquées.

In 1919, three Armenian families—the Balian, Karakeshian, and Ohanessian families—were brought to Jerusalem by Sir Ronald Henry Amherst Storrs, then military governor of Jerusalem, to renovate the 16th century tiles at the Dome of the Rock in Al-Aqsa Mosque. 

لا تملك سامية* البالغة من العمر ستة وعشرين عاما بطاقة هوية، لا فلسطينية ولا إسرائيلية. ولدت في الضفة الغربية، وكانت ذات مرة تملك بطاقة هوية من القدس عن طريق أبيها، ولكنها أُلغيت.  اكتشفت عن إلغاء بطاقتها عندما كانت في السادسة عشر من عمرها، واعتقدت أن لديها فرصة للسفر مع مدرستها إلى سويسرا. لكنها لم تتمكن من السفر. ومنذ ذلك الحين، تكافح سامية وعائلتها لاستعادة بطاقة هوية القدس الخاصة بها.

לסמיה* בת העשרים ושש שנולדה בגדה המערבית אין תעודת זהות – לא פלסטינית ולא ישראלית. הייתה לה פעם תעודת זהות ירושלמית בזכות אביה, אבל היא בוטלה. על הביטול נודע לה כשהייתה בת 16 וחשבה שיש לה הזדמנות לנסוע לשווייץ עם בית הספר שבו למדה. היא לא יכלה לנסוע. מאז, סמיה ומשפחתה נאבקות לקבל חזרה את תעודת הזהות הירושלמית שלה.

Samyah*, de 26 años, no tiene documento de identidad, ni palestino ni israelí. Nacida en Cisjordania, en el pasado tuvo un documento de identidad de Jerusalén, por su padre, pero se lo retiraron. Se enteró de que se lo habían retirado con 16 años, cuando tuvo la oportunidad de viajar con su colegio a Suiza, pero no pudo por este motivo. Desde entonces, Samyah y su familia luchan por recuperar su documento de identidad de Jerusalén.