Άγιος Ανδρέας, 16 Μαΐου 2005 - Την Κυριακή 15 Μαΐου 2005, Χριστιανοί από περισσότερες από 100 χώρες, που εκπροσωπούν εκκλησίες απ’ όλες τις ηπείρους και από τις περισσότερες ιστορικές παραδόσεις της Χριστιανοσύνης, ολοκλήρωσαν τις εργασίες του Συνεδρίου τους με θέμα την Παγκόσμια Ιεραποστολή και τον Ευαγγελισμό, σε μια «τελετή αποχαιρετισμού» στο κέντρο της Αθήνας, στο ίδιο σημείο όπου ο Απόστολος Παύλος κήρυξε στους Αθηναίους.

Ο Αιδ. Δρ. Σάμουελ Κομπία [Samuel Kobia], Γενικός Γραμματέας του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (Π.Σ.Ε.) εξεφώνησε λόγο στο ίδιο μέρος όπου, δύο χιλιάδες χρόνια πριν, ο Απόστολος των Εθνών αναγνώρισε τη συνεισφορά των Αθηναίων φιλοσόφων, αλλά και διακήρυξε την οικουμενική σημασία του Ευαγγελίου. Στον Άρειο Πάγο, ο Απόστολος Παύλος δίδαξε ότι ο Θεός κάλεσε όλα τα έθνη «να ζητούν τον Κύριο και να προσπαθούν να τον βρουν ψηλαφώντας στο σκοτάδι, αν και δεν είναι μακριά από τον καθένα μας. Γιατί μέσα σ’ αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε». (Πράξεις 17, 27-28)

Μαρτυρία ετερότητας

Το 13ο Συνέδριο για την Παγκόσμια Ιεραποστολή και τον Ευαγγελισμό, που διεξήχθη στον Άγιο Ανδρέα Αττικής, ήταν μια μαρτυρία για την ετερότητα που χαρακτηρίζει τη θρησκεία η οποία πήγασε από το αποστολικό μήνυμα. Αν και διαπίστωσαν αρκετά στοιχεία κοινότητας μεταξύ τους, οι 650 συμμετέχοντες στο Συνέδριο επιχείρησαν να εξετάσουν τις διαιρέσεις που υπάρχουν στο σημερινό κόσμο, μέσα από το πρίσμα του κεντρικού θέματος «Ελθέ Πνεύμα Άγιο, θεράπευσε και συμφιλίωσέ μας! Ο Χριστός μάς καλεί να γίνουμε κοινότητες θεραπείας και συμφιλίωσης».

Στο Συνέδριο παρευρέθησαν εκπρόσωποι πολλών εκκλησιών-μελών του Π.Σ.Ε., Ορθοδόξων, Αγγλικανικών, Λουθηρανικών και διαφόρων άλλων προτεσταντικών ομολογιών. Επιπλέον, το Συνέδριο παρακολούθησε και ένας σημαντικός αριθμός Πεντηκοστιανών και Ευαγγελικών οι οποίοι δεν ανήκουν σε εκκλησίες-μέλη του Π.Σ.Ε., ενώ για πρώτη φορά 42 εκπρόσωποι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας παρευρέθησαν όχι ως παρατηρητές αλλά ως σύνεδροι με πλήρη συμμετοχή. Αυτή η «εκτεταμένη συμμετοχή» υπήρξε για πολλούς η πιο χαρακτηριστική πτυχή του Συνεδρίου.

Forα ανταλλαγής ιδεών

Η ατμόσφαιρα του Συνεδρίου ήταν διαφορετική από πολλές άλλες οικουμενικές συναντήσεις, καθώς άφηνε αρκετό χρόνο για προσευχή, μελέτη της Αγίας Γραφής και συζητήσεις σε μικρές ομάδες γύρω από ζητήματα σχετικά με τη συμφιλίωση και τη θεραπεία. Οι συνεδριάσεις της Ολομέλειας εξέτασαν επιμέρους θέματα, όπως η ανάπτυξη δεσμών κοινότητας, η καταπολέμηση της βίας, η αντιμετώπιση του AIDS και η θεώρηση της εκκλησίας ως κοινότητας ανοιχτής σε όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις με βάση τη σωματική και ψυχική υγεία.

Μικρότερες ομάδες εργασίας («Συνάξεις») λειτούργησαν, παράλληλα, ως forα ανταλλαγής ιδεών και πληροφοριών, δίνοντας την ευκαιρία για διερεύνηση και άλλων ζητημάτων εκτός από το επίσημο θέμα.

Μια πρόσκληση για συμφιλίωση

Οι σύνεδροι αναγνώρισαν ότι οι διαιρέσεις και διαφορές μεταξύ των Χριστιανών παραμένουν, αλλά ότι οι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον κόσμο αυτή τη νέα χιλιετία αποτελούν μία χωρίς προηγούμενο πρόκληση για χριστιανική ιεραποστολή και μαρτυρία, καλώντας τις εκκλησίες σε μετάνοια και συμφιλίωση. Ένα «Μήνυμα», που αποτελεί βασικά μια ανοιχτή επιστολή προς τις εκκλησίες, σχεδιάστηκε στις βασικές του γραμμές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας και παραπέμφθηκε στην Επιτροπή Παγκόσμιας Ιεραποστολής και Ευαγγελισμού για την τελική του μορφή.

Χαρακτηριστικό σύμβολο

Χαρακτηριστικό σύμβολο της ζωής του Συνεδρίου ήταν ένας ξύλινος σταυρός ύψους πέντε μέτρων, που απεστάλη ως δώρο από τις εκκλησίες της Ιερουσαλήμ. Κατά την τελευταία συνεδρία, η συντονίστρια του Συνεδρίου κα Ρουθ Μπότομς [Ruth Bottoms] ανακοίνωσε ότι ο σταυρός θα μεταφερθεί στο Πόρτο Αλέγκρε της Βραζιλίας για την 9η Γενική Συνέλευση του Π.Σ.Ε., το Φεβρουάριο του 2006. Εκεί θα χρησιμεύσει ως συμβολική μαρτυρία για όσα διεξήχθησαν στο Συνέδριο περί Ιεραποστολής, αλλά και για όσους ανθρώπους υποφέρουν σήμερα στη Γη όπου γεννήθηκε ο Χριστός. Στη συνέχεια ο σταυρός θα επιστραφεί στην Αθήνα και θα παραδοθεί στις τοπικές εκκλησίες.